Hunting....

Langzaam maar sierlijk stapte de spierwitte vos op de verharde aarde. Ze was opweg naar het meer om daar eems wat lekkere sapigge visjes voor haar Clan te vangen. Ookal was ze de leider, ze moest alsnog meehelpen om de clan te voeden. Dat was wel erg van belang. Als het straks winter zal worden had haar clan de prooi erg hard nodig om te overleven. Eindelijk was ze bij het meer aangekomen en een zucht van blijheid ging door haar heen toen ze duizende vissen in het water zag zwemmen. Een glimp van opluchting was in haar helder gele blik te lezen. Ze krabbelde naar achteren en klom op een hoge rots die daar ergens stond. Ze nam een aanloop en sprong van de rots af met haar bek open in het water. drie vissen bleven dussen haar kaken zitten toen ze haar bek sloot. Een goede vangst! Ze zwom naar de kant en legde de vissen neer. Ze klom weer op de grote rots en sprong opniew. Dit keer waren er vier zo dom in haar bek te blijven zitten. Van een afstande gooide ze de vissen op de kant maar bleef zelf nog even zwemmen. Oei, daar zom een dikke forel! Ze dook erop af maar de vis was veel te snel voor haar. Maar door zijn grote lichaam bleef het haken in een pluk zeewier. Ze duwde met haar pootje het zeewier opzij en greep het dier met haar bek. Ze krabbelde op en de kant en gooide de vis bij de andere vissen. "Oke, genoeg gejaagd voor vandaag." Hijgde ze. Ze liep even rustig in het water om even te ontspannen. Mickey hield van zwemmen. Het was zo lekker verkoelend en verfrissend! Je kon je hoofd er even bij leeg maken. Op de kant zag ze een andere vos van haar Clan staan. "Hoi, kom erbij!" Riep ze hem blij toe.

Sparkling water voseeh